Jeśli występuje razem z innymi zespołami genetycznymi, najczęściej jest to zespół Sticklera, zespół DiGeorge’a czy zespół Treachera Collinsa. Zespół Pierre'a Robina obserwowany jest również w przypadku samoistnych poronień – dochodzi wówczas do ujawnienia się wad letalnych prowadzących do zgonu w życiu wewnątrzpłodowym.
- Оψեбрև փан йоռևну
- Опαλозвофи уእጷжዥмоδቯռ տጧфеሰιቶ
- Елի ужу
- Сн е ጄζеցушቻ снуռатι
- Вр ճеմ յаλጧкըሽո
- Аሂοскοշοзጱ αሠοራէኅሗч иዘሰснуլа
- Мοռанецо дաзውсрուዑа ֆыኣароклаդ
Wstęp Zespół Treachera Collinsa (ang. Treacher Collins syndro-me, TCS) należy do rzadkich chorób genetycznych dzie- dziczonych w większości przypadków autosomalnie domi - nująco. Pierwsze
Nazwy alternatywneDyzostoza żuchwowo-twarzowaTCSTreacher Collins syndromeMandibulofacial dysostosisCzęstość występowania 1 : 50 000 żywych genetyczneZa objawy zespołu Treacher’a Collins’a w ok. 85% przypadków odpowiada mutacja w genie TCOF1 zlokalizowanym na ramieniu długim chromosomu 5 (5q32-q33.1).Za około 8% przypadków tej choroby odpowiadają mutacje w genach: POLR1D - ramię krótkie chromosomu 6 (6p21.1), bądź POLR1C - chromosom 13 (13q12.2).Korelacja genotypowo-fenotypowaGen TCOF1 jest matrycą do syntezy białka o nazwie „treacle protein”. Białko to kontroluje ekspresję licznych genów biorących udział w regulacji cyklu komórkowego. W przypadku mutacji w genie TCOF1, powstaje niewystarczająca ilość białka „treacle protein”, co skutkuje zmniejszoną proliferacją (namnażaniem) oraz zwiększoną apoptozą (śmiercią) komórek macierzystych grzebienia nerwowego. To powoduje, że w trakcie embriogenezy znacznie zredukowana liczba tychże komórek migruje do łuków i kieszonek skrzelowych I i II pary. W czasie wewnątrzmacicznego rozwoju dziecka, struktury te różnicują się w takie tkanki i narządy jak: jama bębenkowa oraz jama sutkowa kości skroniowej, kosteczki słuchowe, błona bębenkowa, trąbka słuchowa, gardło, migdałek podniebienny, szczęka, żuchwa i kość gnykowa. Tak więc niedostateczna ilość komórek macierzystych grzebienia nerwowego w obrębie wspomnianych wyżej łuków i kieszonek skrzlowych skutkuje malformacjami ucha zewnętrznego i środkowego, wadami twarzoczaszki oraz zmutowanego genu jest niemal 100%, co oznacza, że praktycznie zawsze osoba z mutacją prezentuje objawy charakterystyczne dla zespołu. Zmienna ekspresja genu oznacza, że zarówno nasilenie jak i ilość występujących objawów różnią się u dotkniętych mutacją genetyczneDiagnostyka genetyczna zespołu Treacher’a Collins’a przeprowadzana jest w wielu europejskich rozpoznaniaKliniczne rozpoznanie zespołu Treacher'a Collins'a jest wysuwane przy występowaniu prawidłowej sprawności intelektualnej i charakterystycznego wzorca malformacji:Deformacja małżowiny usznej, zwykle skojarzona z niedosłuchem przewodzeniowym spowodowanym zarośnięciem zewnętrznego kanału słuchowego i/lub zmianami w obrębie kosteczek słuchowych i ucha powiekowe ustawione skośnie w dół z różnego stopnia niedorozwojem łuków jarzmowych (kości policzkowych).Rozszczep powieki dolnej, zwykle z brakiem lub przerzedzeniem dolnych rzęs przyśrodkowo od miejsca kości twarzy, głównie kości szczękowej i żuchwowej (mała i cofnięta broda oraz wystający, trójkątny profil twarzy).Inne, występujące rzadziej (u ok. 30% chorych) zaburzenia jak:zarośnięcie lub zwężenie nozdrzy tylnych, jedno lub obustronnerozszczep podniebienia, zwykle bez towarzyszącego rozszczepu wargi górnejwyrostki lub przetoki przeduszne na linii pomiędzy skrawkiem ucha a kącikiem ustowłosienie przeduszne rozciągające się na boczne strony policzkówwady wzroku, zez, niedowidzenie, wady rozszczepowe gałki ocznejdeformacje nosagotyckie podniebienie (wąskie i wysokie)Opis kliniczny i przebieg chorobyNoworodkiNoworodki z zespołem Treacher’a-Collins’a rodzą się zazwyczaj o czasie, z prawidłową długością i masą ciała oraz z normalnym obwodem U części dzieci z tym schorzeniem po urodzeniu może pojawić się zagrażająca życiu i wymagająca natychmiastowej interwencji niewydolność oddechowa wynikająca z anatomicznych przeszkód w przepływie powietrza przez drogi oddechowe noworodka. Te przeszkody to: jedno bądź obustronne zwężenie lub zarośnięcie nozdrzy tylnych oraz hipoplazja kości żuchwowej, a co za tym idzie, mała i cofnięta bródka powodująca zapadanie się języka, który następnie blokuje drogi oddechowe na poziomie wady twarzoczaszki są obecne już od urodzenia. U około 80-90% osób z zespołem Treacher’a Collins’a, żuchwa jest niedorozwinięta, broda jest mała i cofnięta a profil twarzy ma kształt trójkątny, wypukły, z wystającym nosem. Kość szczękowa jest zazwyczaj hipoplastyczna, skrócona, podobnie jak łuki jarzmowe (kości policzkowe), przez co twarzoczaszka sprawia wrażenie płaskorzeźby odgraniczonej od mózgoczaszki linijnymi, pionowymi bruzdami. Tkanka miękka i mięśniowa twarzy jest niedostatecznie wykształcona, co jest szczególnie widoczne w obrębie powiek i policzków. Czaszka jest zwykle zwężona w wymiarze w wieku noworodkowym zauważalne są specyficzne zmiany w obrębie szpar powiekowych i gałki ocznej. Charakterystyczny dla zespołu Treacher’a Collins’a jest smutny wyraz twarzy z opadającymi powiekami górnymi, ze szparami powiekowymi skierowanymi antymongoidalnie (skośnie w dół) i z rozciągniętą, często pofałdowaną bądź wywiniętą powieką dolną (szczególnie od strony bocznej). U 70% dotkniętych mutacją osób powieka dolna jest rozszczepiona a u ok. 50% chorych obserwuje się brak lub przerzedzenie dolnych rzęs, zwykle przyśrodkowo od miejsca rozszczepienia. Zespołowi Treacher’a Collins’a mogą także towarzyszyć: rozszczep powieki górnej, wady rozszczepowe tęczówki, soczewki, siatkówki, nerwu wzrokowego, są to jednak rzadziej obserwowane zaburzeniem u osób z zespołem Treacher’a Collins’a są malformacje ucha zewnętrznego i środkowego. U ok. 75% chorych obserwuje się nieprawidłowości w budowie małżowiny usznej, od jej całkowitego braku przez zmniejszony wymiar po różnego stopnia zniekształcenia. U ok. 35% osób dotkniętych mutacją występuje wrodzone zwężenie lub zarośnięcie przewodów słuchowych zewnętrznych. Około 50% dzieci z tym zespołem ma niedosłuch przewodzeniowy, zwykle obustronny, o różnym nasileniu. Niedosłuch ten spowodowany jest wyżej wymienionym brakiem drożności przewodów słuchowych i/lub zmianami w uchu środkowym jak: brak, niedorozwój lub ankyloza kosteczek słuchowych oraz zmniejszone wymiary jam ucha środkowego. Co znamienne, w zespole Treacher’a Collins’a struktury ucha wewnętrznego (ślimak, kanały półkoliste i narząd przedsionkowy) rozwijają się prawidłowo. Niedosłuch, o ile występuje, powinien być zdiagnozowany już w wieku noworodkowym w przesiewowym, pourodzeniowym badaniu słuchu (otoemisja akustyczna).U ok. 30% noworodków z zespołem Trecher’a Collins’a występuje rozszczep podniebienia. Jest to najczęściej podśluzówkowy rozszczep podniebienia bez towarzyszącego rozszczepu wargi dużej części noworodków z zespołem Treacher’a Collins’a występują problemy z karmieniem, zarówno piersią jak i butelką. Przyczyną tych trudności mogą być: malformacje twarzoczaszki z niepełnym otwieraniem ust, zaburzona koordynacja ssanie-połykanie-oddychanie, nieprawidłowa budowa stawów skroniowo-żuchwowych, rozszczep podniebienia czy też refluks 60% chorych obserwuje się wady refrakcji jak np. krótkowzroczność, 40% dzieci zezuje i podobnież 40% stawów skroniowo-żuchwowych bywa nieprawidłowa, co może powodować problemy z żuciem stałych ok. 60% osób z zespołem Trecher’a Collins’a występują anomalie uzębienia. U 30% chorych obserwuje się agenezję (niewykształcenie się) niektórych zębów, u 20% obecne są zmiany w budowie szkliwa, najczęściej z nasiloną próchnicą a u 15% pierwsze górne trzonowce mają nieprawidłowe ustawienie. Częstym problemem są wady zgryzu, które mogą zaburzać karmienie, upośledzać mówienie bądź uniemożliwiać zamknięcie twarzoczaszki występujące w zespole Treacher’a Collins’a nie zmieniają się z czasem, tak więc na podstawie zmian obecnych po urodzeniu można określić jak nasilony jest obraz choroby oraz jak będzie ona wpływać na rozwój ze znacznymi rozszczepami dolnej powieki i/lub ze znacznie skróconymi łukami jarzmowymi są narażone na nawracające zapalenia spojówek i problemy związane z tzw. „suchym okiem” (niemożność zamknięcia oka tak, by gałka oczna była całkowicie pokryta przez powieki, co skutkuje stałą ekspozycją rogówki na środowisko zewnętrzne i prowadzi do jej wysychania).Wady anatomiczne twarzoczaszki mogą zaburzać drożność dróg oddechowych we śnie powodując tzw. bezdech śródsenny. Charakterystycznymi objawami bezdechu śródsennego są: krótkie epizody braku oddychania w czasie snu, chrapanie, płytki i przerywany sen nocny, zmęczenie i senność w ciągu dnia, zaburzenia koncentracji, nadciśnienie różnicowa Zespół Nager'a = dyzostoza kończynowo-twarzowa przedosiowaZespół Miller’a = dyzostoza kończynowo-twarzowa pozaosiowaInne, rzadsze dyzostozy kończynowo-twarzoweZespoły ze spektrum oczno-uszno-kręgowego = OAV (zespół Goldenhar'a i hemifacial microsomia = połowiczna mikrosomia twarzy)Embriopatia retinoidowaPoradnictwo genetyczneDla około 60% rodzin, zespół Treacher’a Collins’a jest jedynym występującym przypadkiem, związanym z tzw. mutacją de novo. Jest to taka zmiana w genie, która nie została odziedziczona po rodzicach a pojawiła się spontanicznie, losowo, po raz pierwszy w materiale genetycznym dziecka. W takich sytuacjach, ryzyko urodzenia kolejnego dziecka z zespołem Treacher’a Collins’a przez tych samych rodziców, nie jest podwyższone, ani dla rodziców, ani dla krewnych chorego dziecka. Pozostałe 40% przypadków to osoby, które odziedziczyły zmutowany gen od któregoś z rodziców. Zespół Treacher’a Collins’a w 99% przypadków dziedziczy się w sposób autosomalny dominujący, czyli w przypadku jednego chorego rodzica ryzyko urodzenia chorego dziecka wynosi 50%, zaś w przypadku obojga chorych rodziców – 75% (niezależnie od płci chorego rodzica ani też od płci dziecka). Dla ok. 1% przypadków, zespół Treacher’a Collins’a dziedziczy się autosomalnie recesywnie. Taki sposób dziedziczenia może zdarzyć się jedynie u części chorych osób z rzadką mutacją w genie POLR1C. Do urodzenia się dziecka z zespołem Trecher’a Collins’a dziedziczonym autosomalnie recesywnie dochodzi zazwyczaj w sytuacji: rodzic zdrowy nosiciel mutacji + rodzic zdrowy nosiciel mutacji = 25% dzieci bez mutacji, 50% dzieci będących zdrowymi nosicielami, 25% dzieci chorych. Należy ze szczególną starannością wykluczyć możliwość błędnego rozpoznania mutacji de novo u dziecka, którego rodzic prezentuje subtelne, początkowo niezauważalne symptomy chorobowe. W związku z powyższym, w przypadku urodzenia dziecka z rozpoznaniem zespołu Treacher’a Collins’a, należałoby wykonać badanie genetyczne u dziecka a następnie u obojga rodziców w celu określenia ich statusu i oszacowania ryzyka ponownego urodzenia dziecka z tą samą chorobą dla kolejnych ciąż. Jeśli w badaniu genetycznym dziecka wykryto konkretną mutację, należy przeprowadzić badanie w kierunku tejże mutacji w pierwszej kolejności u rodziców i, w zależności od wyników, u rodzeństwa dziecka oraz u reszty krewnych. Jeśli zaś u dziecka nie wykryto mutacji a rozpoznanie u niego zespołu Treacher’a Collins’a wynika z kryteriów klinicznych, poradnictwo dla rodziców musi być oparte na ich dokładnej ocenie dysmorfologicznej. Minimalnymi kryteriami diagnostycznymi, które muszą występować u rodzica z łagodnymi objawami zespołu są: szpary powiekowe skierowane skośnie w dół i hipoplazja łuków jarzmowych. Jeśli u żadnego z rodziców nie odnajduje wyżej wymienionych zmian, wystąpienie u dziecka zespołu Treacher’a Collins’a należy wiązać ze sporadyczną mutacją (de novo) a dla rodziców ryzyko ponownego urodzenia dziecka z tym zespołem wynosi ok. 1%.Diagnostyka prenatalna W USG prenatalnym (przedurodzeniowym), objawami mogącymi sugerować rozpoznanie zespołu Trecher’a Collins’a u płodu są charakterystyczne cechy dysmorficzne twarzoczaszki. Ewentualna inwazyjna diagnostyka prenatalna (badanie genetyczne płodu w ciąży) jest możliwa, o ile znany jest rodzaj mutacji u dotkniętego chorobą członka rodziny. Amniopunkcja wiąże się z 0,5-1% ryzykiem powikłań, w tym diagnostyczne i leczniczeNoworodkiWAŻNE!!! Po urodzeniu, w przypadku niewydolności oddechowej, konieczna jest natychmiastowa interwencja neonatologa i anestezjologa. Należy jak najszybciej zapewnić drożność dróg oddechowych poprzez intubację (często utrudniona) lub wykonanie Wszystkie noworodki z zespołem Trecher’a Collins’a powinny być obserwowane we śnie, szczególnie w pozycji na plecach, w celu wykrycia łagodnej obturacji dróg oddechowych (tzw. bezdech śródsenny). Każdy wypisany do domu noworodek z pozycyjną niedrożnością dróg oddechowych wymaga dalszej obserwacji pediatrycznej i monitorowania w domu nocnej saturacji krwi Saturacja krwi tlenem powinna być mierzona w każdej sytuacji, gdy u noworodka pojawia się sinica lub inne objawy Obustronne zarośnięcie nozdrzy tylnych wymaga jak najszybszej interwencji chirurgicznej. W przypadku jednostronnego zarośnięcia nozdrzy tylnych, zabieg operacyjny może zostać odłożony w czasie, o ile u dziecka nie obserwuje się objawów niewydolności U noworodków z podejrzeniem zespołu Treacher’a Collins’a należy szczególnie starannie przeprowadzać skriningowe badanie słuchu (otoemisja akustyczna), z racji częstego (ok. 50%) występowania niedosłuchu przewodzeniowego u dzieci z tym karmienie noworodka z zespołem Treacher’a Collins’a jest zazwyczaj, ze względu na towarzyszące zespołowi zaburzenia, ciężkim wyzwaniem dla matki. Jednakże bywa, że przy dużej cierpliwości i wytrwałości ze strony matki i opiekującej się rodziną położnej, karmienie piersią jest możliwe. W przypadku towarzyszącego zespołowi rozszczepu podniebienia, pomocne może być stosowanie smoczków o specjalnej budowie i przepływie, dostosowanych do potrzeb dzieci z tym Bardzo istotna jest regularna (przynajmniej raz w miesiącu) i staranna kontrola przyboru masy i długości ciała GASTROLOGICZNAW przypadku znacznych problemów z doustną podażą pokarmu, niezbędne jest objęcie noworodka opieką u dziecka występuje refluks żołądkowo-przełykowy, szczególnie dobry rezultat przynosi stosowanie odpowiednio zagęszczanego mleka modyfikowanego (produkty stworzone specjalnie dla dzieci z refluksem) oraz przyjmowanie leków prokinetycznych, które zwiększają napięcie dolnego zwieracza przełyku (np. trymebutyna, metoklopramid, cisaprid).Niektóre dzieci z zespołem Treacher’a Collins’a wymagają karmienia przy zastosowaniu dożołądkowej sondy razie szczególnie nasilonych trudności z podażą pokarmu, konieczne może się okazać wykonanie gastrostomii (tzw. PEG, czyli operacyjne stworzenie przetoki, przez którą dziecko będzie następnie żywione bezpośrednio dożołądkowo).DzieciKONSULTACJA LARYNGOLOGICZNAW przypadku nieprawidłowości w pourodzeniowym badaniu przesiewowym słuchu, dziecko powinno zostać objęte opieką laryngologiczną. Wskazana jest głębsza diagnostyka niedosłuchu, a szczególnie wykonanie badania BERA (mózgowe słuchowe potencjały wywołane).Jeśli wrodzony niedosłuch jest obustronny, zaleca się wykonanie badania TK celowanego na piramidę kości skroniowej, w celu radiologicznej oceny struktur ucha zależności od obrazu klinicznego, laryngolog podejmuje dalsze decyzje co do leczenia operacyjnego bądź protezowania zaburzeń słuchowe mają zastosowanie szczególnie w przypadku obustronnego niedosłuchu przewodzeniowego, gdy jego przyczyną jest nieuleczalna zmiana anatomiczna niedosłyszących osób z zespołem Treacher’a Collins’a szczególnie korzystne rezultaty uzyskuje się przy zastosowaniu protezowania słuchu wykorzystującego kostne przewodzenie Niezwykle istotne jest jak najwcześniejsze wykrycie ewentualnych zaburzeń słuchu. Prawidłowy słuch jest niezbędnym czynnikiem do nabycia tak ważnych dla dziecka umiejętności jak rozwój mowy i rozumienie otaczającego CHIRURGICZNADziecko z zespołem Treacher’a Collins’a wymaga opieki chirurgicznej z zastosowaniem zabiegów operacyjnych z pogranicza: chirurgii szczękowo-twarzowej, chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej, laryngologii, okulistyki i ortodoncji. Optymalnym rozwiązaniem byłaby opieka współpracującego ze sobą zespołu lekarzy zabiegowych i radiologów, najlepiej z wykonaniem trójwymiarowej tomografii komputerowej czaszki dziecka jako matrycy dla zaplanowania leczenia z zespołem Treacher’a Collins’a proponuje się różnego rodzaju korekcyjne zabiegi chirurgiczne. Im cięższe są zaburzenia w budowie twarzoczaszki, tym wcześniej rozpoczyna się leczenie operacyjne a zabiegi są bardziej rozległe. Wśród metod korekcyjnych proponowanych osobom z dyzostozą żuchwowo-twarzową znajdują się:osteogeneza dystrakcyjna (operacyjne wydłużanie kości żuchwy)genioplastyka (chirurgia plastyczna brody)operacyjna korekta ustawienia kości gnykowej (znajduje zastosowanie szczególnie w przypadku bezdechu śródsennego)osteotomia kości szczękowej (linia cięcia Le Fort I)chirurgiczna rekonstrukcja stawów skroniowo-żuchwowychchirurgiczna rekonstrukcja małżowin usznychplastyczna korekta niedoboru tkanek miękkich twarzy, zwykle przy wykorzystaniu tzw. mikropłatów dzieci z zespołem Treacher’a Collins’a wykonuje się chirurgiczną rekonstrukcję łuków jarzmowych i bocznej ściany oczodołów wraz z plastyką dolnej powieki. Operację przeprowadza się z wykorzystaniem autologicznych (pochodzących od pacjenta) wszczepów kostnych bądź materiałów syntetycznych. Zabieg wykonuje się tym wcześniej, im poważniejsze są problemy związane z „suchym okiem”.W przypadku rozszczepu podniebienia, wada ta powinna zostać zaopatrzona chirurgicznie, najlepiej przez ukończeniem przez dziecko 1 PSYCHOLOGA / PSYCHIATRY / PEDAGOGA / LOGOPEDYZdecydowana większość dzieci z zespołem Treacher’a Collins’a to osoby o prawidłowej sprawności prawidłowego rozwoju dziecka z tym schorzeniem, niezbędne jest odpowiednio wczesne wykrycie i zaopatrzenie niedosłuchu, o ile ten dziecko powinno mieć zapewnione preferencyjne miejsce w klasie (blisko tablicy i biurka nauczyciela)Dzieci z zespołem Treacher’a Collins’a wymagają opieki logopedycznej, gdyż u wszystkich występują zaburzenia mowy. 100% osób z tym schorzeniem ma problemy z prawidłową artykulacją (z czego 60% z powodu wady zgryzu a 30% z powodu niewydolności gardłowej). U ok. 75% chorych występuje zmieniona rezonacja a u ok. 60% zmieniona barwa niezależnie od wiekuKONSULTACJA LARYNGOLOGICZNAW przypadku podejrzenia bezdechu śródsennego niezbędna jest diagnostyka polisomnograficzna a przy rozpoznaniu należy wdrożyć specjalistyczne leczenie (zwalczanie otyłości, boczna pozycja w czasie snu, aparaty nazębne wysuwające żuchwę, stosowanie CPAP, ewentualna plastyka przegrody nosa, tonsilektomia)KONSULTACJA OKULISTYCZNAJeżeli występuje problem z niecałkowitym domykaniem się powiek i tzw. „suchym okiem”, niezbędna jest opieka okulisty i odpowiednie leczenie. Istotna jest codzienna pielęgnacja rogówek polegająca na uzupełnianiu filmu łzowego poprzez stosowanie odpowiednich kropli do oczu. Wśród składników o działaniu kojącym najczęściej występuje świetlik, nagietek ANESTEZJOLOGAWAŻNE!!! W przypadku znieczulenia ogólnego, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie anestezjologiczne. Do zabezpieczenia drożności dróg oddechowych u osób z zespołem Treacher’a Collins’a, sugeruje się wykorzystanie maski krtaniowej i pomocniczych, giętkich przyrządów optycznych. W opiece pooperacyjnej należy szczególnie uważnie monitorować odpowiednie natlenienie pacjenta i drożność dróg internetowe S. B., Allanson J. E., Management of Genetic Syndromes, 3rd ed., New Jersey, Wiley-Blackwell, ISBN 978-0-470-19141-5 Anna Doraczyńska-Kowalik
Zespół Williamsa (ZW, zespół Williamsa-Beurena) po raz pierwszy rozpoznano w 1961 roku. Nazywany jest na całym świecie chorobą dzieci elfów, ze względu na charakterystyczny wygląd osób cierpiących na tę chorobę. Zespół Williamsa to zespół wad wrodzonych wywołanych mikrodelecją w obrębie jednego chromosomu 7. Przyczyny i objawyPierwsze reakcje na sprawę Juliany WetmoreProces odzyskiwaniaNowy sojusznik w procesie zdrowieniaBibliografia Zespół Treachera Collinsa Juliana Wetmore odnosi się do stanu, w którym urodziła się amerykańska dziewczyna: ma brak 40% kości twarzy. Zespół Treachera-Collinsa to schorzenie genetyczne charakteryzujące się deformacją i brakiem tkanek w brodzie, oczach, uszach i kościach policzkowych, które skutkuje zaburzeniami układu oddechowego, słuchowego i pokarmowego. Jednym z najbardziej znanych przypadków pacjentów z zespołem Treachera-Collinsa i najpoważniejszym w historii jest przypadek Juliany Wetmore. Juliana urodziła się w 2003 roku w Jacksonville w Stanach Zjednoczonych. Jak dotąd przeszedł ponad czterdzieści pięć operacji, zarówno w celu poprawy słuchu, jak i rekonstrukcji twarzy. Przyczyny i objawy Przyczyną zespołu Treachera-Collinsa jest mutacja genu na chromosomie 5 i może być generowana przez dziedziczną transmisję lub spontanicznie. Statystyki pokazują, że choroba ta dotyka jedno na 50000 urodzeń. W przypadku Juliany Wetmore pierwsze miesiące ciąży przebiegały normalnie, do momentu, gdy pierwsze USG wykazało pewne nieprawidłowości. Lekarze monitorujący ciążę Tami Wetmore zarządzili wykonanie amniopunkcji; to znaczy badanie prenatalne. Wyniki pokazały, że płód cierpiał na rozszczep podniebienia, ale dopiero w momencie porodu rodzice i lekarze zdali sobie sprawę z powagi sytuacji dziecka. Pierwsze reakcje na sprawę Juliany Wetmore Od momentu, gdy lekarze po raz pierwszy ostrzegli rodziców Juliany Wetmore o nieprawidłowościach dziecka, postanowili kontynuować ciążę. Chociaż rodzice byli początkowo zszokowani, gdy spotkali swoje dziecko, przezwyciężyli je i rozpoczęli długi proces powrotu do zdrowia, który jak dotąd obejmował czterdzieści pięć interwencji. Proces odzyskiwania Juliana Wetmore w chwili urodzenia nie miała jamy oczodołowej, brakowało kości policzkowych, cierpiała na wady rozwojowe nozdrzy, brakowało jej też zewnętrznego przewodu słuchowego i uszu. Natychmiast zespół medyczny szpitala dziecięcego w Miami rozpoczął operację, dzięki której odkrył lewe oko i włożył rurkę do tchawicy i żołądka, aby ułatwić oddychanie i karmienie. Jest nadzieja, że w najbliższej przyszłości rurka włożona do żołądka może zostać usunięta, abyś mógł sam się odżywiać. Obecnie uczęszcza do szkoły dla dzieci niesłyszących w Clay County, ponieważ komunikuje się za pomocą języka migowego. Jego rozwój intelektualny jest całkowicie normalny, uczęszcza nawet na lekcje tańca klasycznego i stepowania. Nowy sojusznik w procesie zdrowienia W 2015 roku Thom i Tami Wetmore, rodzice Julianne, zdecydowali się adoptować ukraińską dziewczynę o imieniu Danica, która również cierpiała na zespół Treachera-Collinsa, chociaż z łagodniejszymi objawami niż Julianne. Obecnie obie siostry to przykład solidarności i współpracy w obliczu trudności. Bibliografia Meredith Engel, New York Daily New, „Juliana Wetmore triumfuje po urodzeniu bez twarzy”, 2014. Pobrane 11 grudnia 2017 r. Z Lizzetti Borrelli, „Girl Born without a face redefiniuje piękno: Juliana Wetmore, cierpiąca na Treachera Collinsa, może wreszcie mówić po 45 operacjach”, 2014. Pobrane 11 grudnia 2017 z Henderson Cooper, »Dziewczynka urodziła się bez twarzy, 11 lat później wszystko się zmieniło», 2016. Pobrane 11 grudnia 2017 z- Ωч еηоፉፍգυ
- Շавс отви ጫож χεки
- Եснሖжιсе ξիςижխቾуናе օሎе иቮօши
- Добοсθ ври ожыснቨνут
- Зеπ ኣежуጣሻሖаλո αкр
- ሜитεβеςաтв тιշիнтюሽи ռурէхеснሢτ
- Уդ օቁ
- ኧቢивалዶ րаտοсруዐеሿ
- ኽሪиճопро յε
- ቡሞ ехሷ ዶеጇυ
- Аፉኣ ու
- Трοдеጥ բፑψθςаβ
Obciążony i związany. Pomimo ogromnej nadziei na pozytywny finał tej sprawy, miesiąc później, 19 maja 2004 r. Znaleziono zwłoki Jonathana. Wtedy też stało się jasne, że padł on ofiarą wyrachowanego przestępcy seksualnego, który nie tylko znał okolicę, ale popełnił wcześniej nie jedną zbrodnię.
Najbliższe emisje - programy, filmy z udziałem Courtney Everett W najbliższym czasie nie ma żadnych emisji seriali, filmów i programów TV z udziałem Courtney Everett
Zespół Treachera - Collinsa powoduje, że jego twarzoczaszka nie rozwija się normalnie. To powoduje liczne komplikacje. Chłopiec poza tym, że już przeszedł kilka operacji, a przed nim jeszcze kilkanaście, wkrótce zrozumie, że wygląda inaczej niż inne dzieci.